سليمان ابن عبد المالڪ
ڏيک
سليمان ابن عبد المالڪ | |
---|---|
(عربي ۾: سُليمان بن عبد الملك بن مروان بن الحكم الأُموي القُرشي)،(عربي ۾: سلیمان بن عبد الملك)[1] | |
معلومات شخصيت | |
ڄم | سال 675 مدينو |
موت | 24 سيپٽمبر 717 (41–42 سال) |
شھريت | خلافت اموي |
پيءُ | عبد المالڪ ابن مروان |
ڀاءُ ڀيڻ | |
ڪٽنب | بنو اُميه |
عملي زندگي | |
پيشو | سياستدان ،گورنر ،خليفو |
مادري ٻولي | عربي ٻولي |
ڪم جي ٻولي | عربي ٻولي |
ترميم |
وليد جي وفات بعد سندس ڀاء سليمان بن عبدالملڪ تخت نشين ٿيو . هن کي پيٽو بادشاه پڻ چوندا آهن , کائڻ پيئڻ ۽ ناچ گانن جو وڏو شوقين هو .
هن جي دور ۾ اسلامي تاريخ جي عظيم جرنيلن سان انتهائي ناگوار ۽ افسوس ناڪ سلوڪ ڪيو ويو . هن فاتح سنڌ محمد بن قاسم کي محض ذاتي دشمني جي ڪري قيد ۾ سختيون ڏئي قتل ڪرائي ڇڏيو . طارق بن زياد ۽ موسي بن نصير جي سڄي ملڪيت ضبط ڪري ڇڏيائين , جنهن ڪري آخر ۾ ٻنهي جون حياتيون تنگ دستي ۽ غربت ۾ گذريون .