گارا گرائيوف

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان
گارا گاريئيف Gara Garayev
مقامي نالو Qara Qarayev
پيدائش فيبروري 05 1918(1918-02-05)
تعلق باڪو
وفات مئي 13, 1982 (عمر 64 سال)
ماسڪو, يو ايس ايس آر
صنف ڪلاسيڪل
پيشا ڪمپوزر, ميوزڪ ڪنڊڪٽر
سرگرم سال 1938–1982

گارا ابوالفراز اوگهلو گرائيف (آذربائيجاني: Qara Əbülfəz oğlu Qarayev, Russian: Кара́ Абульфа́зович Кара́ев (Kara Abulfazovich Karayev)، فيبروري 5، جنم 1918 باڪو۾ - وفات 13 مئي 1982 ماسڪو ۾)، سندس نالو ڪارا ڪاريف يا ڪارا قائيف جي طور تي پڻ هِجي ڪيو ويندو آهي، سوويت آذربائيجان جو مشهور موسيقار هو. گريائيف تقريباً 110 موسيقي جا حصا لکيا، [1] باليٽ ، اوپيرا، سمفونڪ ۽ چيمبر جا ٽڪڙا، پيانو، ڪينٽتا، گانا ۽ مارچ لاءِ سولو، ۽ نه رڳو آذربائيجان ايس ايس آر ۾ ۽ سڄي دنيا ۾، پر سوويت يونين جي باقي علائقن ۾ پڻ مشهور ٿيو. [2]

شروعاتي زندگي[سنواريو]

گرائيوف هڪ ٻارن جي بيمارين جو ماهر طبقي جي خاندان ۾ پيدا ٿيو ، جيڪو باڪو ۾ مشهور هو. سندس ماءُ، سونا، باڪو جي اسڪول جي پهرين گريجوئيٽ منجهان هئي. هو روسي موسيقي سوسائٽي. گريائيف جو ننڍو ڀاءُ مرشل سرجن ۽ ڊاڪٽر آف ميڊيسن ٿيو.

سال 1926 ۾، اٺن سالن جي عمر ۾ ، گارا گرائيف آذربائيجان اسٽيٽ ڪنزرويٽوائر جي جونيئر ميوزڪ اسڪول ۾ داخل ٿيو، جيڪو هن وقت باڪو ميوزڪ اڪيڊمي جي نالي سان مشهور آهي. پنهنجي موسيقي جي قابليتن جي ڪري، گرائيف کي 1933 ۾ آذربائيجان اسٽيٽ ڪنزرويٽوائر ۾ ٻن فيڪلٽين ۾ هڪ ئي وقت داخلا جي اجازت ڏني وئي. هن جي استادن ۾ جورگي شروائيف، ليونڊ روڊولف، ۽ مشهور آذربائيجان موسيقار عزير حاجبيووف هئا. 1937 ۾، گرائيف آذربائيجان ايس ايس آر جي مرتب ڪندڙ(ڪمپوزرز) يونين ۾ شامل ٿيو.

ڪيريئر[سنواريو]

1938 ۾، ويهن سالن جي عمر ۾، گيريوف پنهنجي رسالي جو پهريون ميوزڪ ترتيب ڏنو، هڪ رسالي ”دل جو گيت“ رسول رضا جي شاعريءَ جو. اهو جوزف اسٽالن جي موجودگي ۾ ساڳئي سال ماسڪو جي بولشوئي ٿيٽر ۾ پيش ڪيو ويو. گريائيف بولشوئي ٿيٽر ۾ آذربائيجان آرٽ جي فييسٽول جي ڏهاڪي دوران ڪيانتا منعقد ڪئي، ان تقريب ۾ اسٽالن به شرڪت ڪئي. ساڳئي سال ۾، گريائيف ماسڪو اسٽيٽ ڪنزرويٽر ۾ منتقل ٿي ويو، جتي هو شاگرد ۽ دمتري شوستاڪووچ جو سٺو دوست بڻجي ويو.

1941 ۾ گرائيف آذربائيجان اسٽيٽ فيلارمونڪ سوسائٽي ۾ تعليم ڏيڻ لاءِ باڪو ڏانهن موٽي آيو. 1945 ع ۾ ، هن ۽ جوويت حاجيئيف ٻنهي مادر وطن لکيا (“Vətən”) اوپيرا ، جنهن جي لاءِ انهن کي هڪ معزز اسٽالن انعام سان نوازيو ويو. 1948 ع ۾ ، 30 سالن جي عمر ۾ ، گرائيف کي وري هي انعام پنهنجي سمياتي نظم ليلي ۽ ماجنون لاءِ ڏنو ويو ، ساڳيو ئي ترتيب ڏنل مشهور ڪم نظامي گنجوي جي بنياد تي. 1948 ۾ عزير حاجبيوف جي وفات تي ، گيرائيف آذربائيجان ايس ايس آر جي مرتب ڪندڙن جو يونين ۽ آذربائيجان اسٽيٽ ڪنزرووائرائر جو ريڪٽر بڻجي ويو. هن پوئين عهدي ۾، گرائيف آذربائيجان جي لوڪ موسيقيءَ جي تعليم تي اوزيير حاجبيوف جو روايتي زور برقرار رکيو، ۽ همعصر صنفن کي ترقي ڏني، جهڙوڪ آذربائيجان جي موسيقي ۾ جاز. سال 1948 ۾ گريائيف سوويت سازن جي پهرين نيشنل يو ايس ايس آر ڪانگريس لاءِ نمائندو پڻ ٿيو. ساڳئي سال ۾ گرائيف آذربائيجان آرڪيٽيڪچر ۽ آرٽ انسٽيٽيوٽ ۾ ميوزڪ کاتي جي سربراهي پڻ ڪئي.

1952 ۾ ڪئروگرافر پي اي گوسيف جي هدايت هيٺ، گيرائيف جي ست خوبصورتين جو بيلٽ آذربايجاني ٿيٽر آف اوپيرا ۽ بيلٽ تي مقابلو ڪيو ويو. نظامي گنجوي جي مشهور نظم تي مشتمل ست سهڻيون ( "Yeddi gözəl") آذربائيجان جي ڪلاسيڪي موسيقي جي تاريخ ۾ هڪ نئون باب کوليو. گريائيف جو واحد ٻيو بيلٽ، ٿننڊر جو رستو، 1958 ۾ تيار ڪيل، ڏکڻ آفريڪا ۾ نسلي انتشار لاءِ وقف هو. [3] ساڳئي سال، گيرائيف پڻ ڪئسپين سمنڊ جي تيل ڪارڪنن بابت دستاويزي فلم ـ اي اسٽوري ابائوٽ آئل ورڪرز جي سکيا لکي، جيڪا رومن ڪريمن پاران هدايتڪاري هيٺ ۽ نفت داشلاري جي ماڳ تي ٺاهي وئي.

آذربائيجان اسٽيٽ ڪنزرويٽر ۾ پنهنجي تدريسي ڪيريئر دوران، گيرائيف آذربائيجان جي ڪيترن ئي مشهور ميوزيشن ۽ ڪمپوزرن کي سکيا ڏني، جن ۾ عارف ملڪوف، خيام مرزادي ۽ اسماعيل حاجبيوف شامل آهن. گارائيف جي پٽ، فراج (پيدائش 1943 ع)، به سندس شاگرد ٿيو ۽ اهڙي ريت قوبستان جا پاڇا ۽ ڪليڊوسڪوپ جي نالي سان ون-ايڪٽ باليٽ تي ٻڌل لکيو، ۽ بعد ۾ ايونٽ گارڊ آذربائيجان ۾ تحريڪ جي موسيقي جي اڳواڻي ڪيائين.

جون 1961 ۾ سرد جنگ دوران، گريائيف ۽ ٽيخون خرنينڪوف صرف ٻه سوويت ڪمپوزر هئا جن يوسي ايل سي ۾ منعقد ٿيندڙ پهرين انٽرنيشنل لاس اينجلس ميوزڪ فيسٽيول ۾ شرڪت ڪئي. ان فيسٽيول ۾ سڄي دنيا مان پندرهن موسيقار ڪم ڪري چڪا آهن، جن ۾ آرنلڊ شينبرگ ۽ آئيگور اسٽراوينسڪي شامل آهن. 11 جون تي، فرانز وڪسمان گاريائف جي پاٿ آف ٿنڊر مان هڪ ترتيب سان گڏ فيسٽيول سمفوني آرڪسٽرا منعقد ڪيو.

1962 ۾ گريائيف سپريم سوويت يو ايس ايس آر جو ميمبر ٿيو ۽ آمريڪا، ايٿوپيا ۽ لبنان جو دورو ڪيو. 1972 ۾ هن پولينڊ جو دورو ڪيو.

بعد ۾ زندگي[سنواريو]

گريائيف دل جي بيماري جو شڪار ٿيو، جنهن کيس باڪو ۾ منعقد 60 هين جوبلي ملهائڻ ۾ شرڪت کان روڪيو، جتي کيس سوشلسٽ ليبر جي هيرو جي لقب سان نوازيو ويو. گريائيف پنهنجي زندگي جا آخري پنج سال ماسڪو ۾ گذاريا، ۽ عوام کان پري رهيو، جيتوڻيڪ باڪو لاءِ سندس محبت گهڻي هئي ۽ هن جي لکڻين ۾ باڪو ويٺل هو:

گريائيف 64 مئي جي عمر ۾ 13 مئي 1982 تي ماسڪو ۾ وفات ڪئي. هن جو لاش باڪو ڏانهن روانو ٿيو ۽ اللي آف آنر تي دفن ڪيو ويو.

ڪاٿو[سنواريو]

آذربايجاني پوسٽ اسٽامپ تي خاص طور تي ڪاري گرائيف، 1998
  • دمتري شوستوڪوچ، روسي موسيقار ۽ گرائيف جي صلاحڪار:
  • نيازي، آذربائيجان ڪنڊر ۽ موسيقار:
  • طاهر صلاحوف، آذربائيجان رنگريز :

هن جي يادگيري کي خراج تحسين[سنواريو]

بين الاقوامي فيسٽيول آف ڪنٽينرپيٽ ميوزڪ 1986 کان وٺي آذربائيجان جي وزارت ثقافت جي تعاون سان هن جي مان ۾ منعقد ٿي رهيو آهي.

  • گارا گريوف جي ياد ۾:
    • ۾ عام رستو اسٽيشن باڪو
    • باڪو ۾ هڪ رستو
    • ايشلي (سٽي) ۾ هڪ گهٽي
    • ماسڪو ۾ ٻارن جي موسيقي جو اسڪول نمبر75
    • هڪ جهاز
  • باڪو ۾ گرارا گائيف جي گهر جي ڀت تي هڪ يادگار تختي نصب ڪئي وئي آهي.
  • 30 فيبروري ۾، گرارا گريوف جي يادگار باڪي جي 28 مئي اسٽريٽ ۾ صدر الهام عليف کان افتتاح ڪئي.
  • ماسڪو ۾ گارا گاريو جي گهر تي هڪ يادگار بورڊ نصب ڪيو ويو آهي. جتي هو 1973 ۽ 1982 جي وچ ۾ رهندو هو.

مکيه ڪمَ[سنواريو]

ستين سُهڻين جو ناچ مان هڪ منظر.

اعزاز ۽ ايوارڊ[سنواريو]

  • سوشلسٽ ليبر جو هيرو (1978)
  • لينن آرڊر ٻه ڀيرا مليس (1967 ، 1978)
  • آرڊر آف آڪٽوبر رووليوشن (1971)
  • آرڊر آف ريڊ بينر آف ليبر (1961)
  • اسٽالن انعام ، ٻه ڀيرا (1946 ، 1948)
  • لينن انعام (1967)
  • آذربائيجان ايس ايس آر اسٽيٽ انعام (1965)
  • آذربائيجان ايس ايس آر جو اعزازي آرٽسٽ (1955)
  • آذربائيجاني ايس ايس آر جو ماڻهن جا آرٽسٽ (1958)
  • يو ايس ايس آر جو ماڻھن جو آرٽسٽ (1959)

به ڏسو[سنواريو]

  • آذربائيجان ايس ايس آر جي ماڻهن جي آرٽسٽن جي فهرست

حوالا[سنواريو]

  1. Azad Sharifov. "Remembering Gara Garayev: A Legend in His Own Time - 80th Jubilee", in Azerbaijan International, Vol. 6:3 (Autumn 1998), pp. 24-32
  2. Neil Edmunds. Soviet Music and Society Under Lenin and Stalin: The Baton and Sickle, Routledge, p. 222, ISBN 0-415-30219-6
  3. Aida Huseinova. "Gara Garayev's 85th Jubilee", in Azerbaijan International, Vol. 11:1 (Spring 2003), p. 14

ٻاهريان ڳنڍڻا[سنواريو]