مواد ڏانھن هلو

شاڪر النساء بيگم

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

شاڪر النساء بيگم، پڻ شڪر النساء بيگم [1] (وفات 1 جنوري 1653) هڪ مغل شهزادي هئي، جيڪا شهنشاهه اڪبر جي ڌيءَ هئي.

شروعاتي زندگي

[سنواريو]

شاڪر النساءَ بيگم اڪبر ۽ بيبي دولت شاد جي گهر فتح پور سيڪري ۾ پيدا ٿي. کيس هڪ ننڍي ڀيڻ هئي، جنهن جو نالو آرم بانو بيگم هو.[2]

شاڪر النساءِ اڪبر جي سنڀال ۾ پرورش پاتي ۽ تمام نيڪ، نيڪ طبيعت ۽ فطرتي طور تي سڀني ماڻهن لاءِ رحمدل هئي. جهانگير کي هن سان تمام گھڻي محبت هئي.

شادي

[سنواريو]
مرزا شاهه رخ (وفات 1607-8) بدخشان جو حاڪم هو. شاڪر النساءَ بيگم سان شادي ڪئي ۽ مغل سلطنت ڏانهن ڀڄڻ کان پوءِ مالوا جي حڪمران بڻي.[3]

1594ع ۾ اڪبر سندس شادي شاهه رخ مرزا سان ڪرائي. هو ابراهيم مرزا جو پٽ، بدخشان جي سليمان مرزا جو پٽ ۽ حرم بيگم جو پٽ هو.[4] سندس ماءُ محترمه خانم هئي، جيڪا شاهه محمد سلطان جگتائي (محمود خان جي پوٽي) جي ڌيءَ ۽ خديجه سلطان خانم (احمد الاق جي ڌيءَ) هئي.[5] شادي 2 سيپٽمبر 1594ع تي شهنشاهه حميده بانو بيگم جي گهر ۾ ٿي.[6]

شاهه رخ مرزا جي شادي به شاڪر النساءَ جي سوٽ ڪابلي بيگم سان ٿي، جيڪا سندس چاچي مرزا محمد حڪيم جي ڌيءَ هئي.[7]

شاهه رخ مرزا جي وفات کان پوءِ 1607ع ۾ شڪر النساءِ بيواهه ٿي، کيس چار پٽ، حسن مرزا ۽ حسين مرزا ڇڏي ويا، جن کي جاڙا پٽ سلطان مرزا، بديع الزمان مرزا ۽ ٽي ڌيئرون هيون.[8]

1605ع ۾ اڪبر جي وفات کان پوءِ، هن پنهنجي ڀاءُ جهانگير تي پنهنجو اثر رسوخ استعمال ڪيو ۽ جهانگير جي وڏي پٽ خسرو مرزا لاءِ معافي وٺڻ لاءِ پنهنجي سوٽ مائرن مريم الزماني ۽ سليمه سلطان بيگم جي مدد ڪئي.[9]

وفات

[سنواريو]

شاڪر النساءَ بيگم پهرين جنوري 1653ع تي وفات ڪئي، هوءَ اڪبر آباد کان شاهجهان آباد ڏانهن رواني ٿي. هوءَ پنهنجي والد جي مقبري ۾ دفن ڪئي وئي، جيڪا سڪندرا ۾ واقع آهي.[10][11]

حوالا

[سنواريو]
  1. "Portrait of Mirza Shah Rukh". www.rct.uk. 
  2. Beale, Thomas William; Keene, Henry George (1894). An Oriental Biographical Dictionary: Founded on Materials Collected by the Late Thomas William Beale. W.H. Allen. pp. 107. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.510327. 
  3. "Portrait of Mirza Shah Rukh". www.rct.uk. 
  4. Varma, Ramesh Chandra (1967). Foreign Policy of the Great Mughals, 1526 - 1727 A.D.. Shiva Lal Agarwala. pp. 49. 
  5. Begum, Gulbadan (1902). The History of Humayun (Humayun-Nama). Royal Asiatic Society. pp. 247, 267. 
  6. Beveridge, Henry (1907). Akbarnama of Abu'l-Fazl ibn Mubarak - Volume I. Asiatic Society, Calcuta. pp. 990. 
  7. Awangābādī, Shāhnavāz Khān; Prasad, Baini; Shāhnavāz, 'Abd al-Hayy ibn (1979). The Maāthir-ul-umarā: Being biographies of the Muḥammadan and Hindu officers of the Timurid sovereigns of India from 1500 to about 1780 A.D.. Janaki Prakashan. pp. 781. 
  8. Jahangir, Emperor; Thackston, Wheeler McIntosh (1999). The Jahangirnama: memoirs of Jahangir, Emperor of India. Washington, D. C.: Freer Gallery of Art, Arthur M. Sackler Gallery, Smithsonian Institution; New York: Oxford University Press. pp. 303–4. ISBN 978-0-19-512718-8. https://archive.org/details/jahangirnamamemo00jaha. 
  9. Xavier, Jesuit (1606). Missoes Jesuitas Na India. British Library London, MS 9854. p. 44. 
  10. Khan, Inayat; Begley, Wayne Edison (1990). The Shah Jahan Nama of 'Inayat Khan: an abridged history of the Mughal Emperor Shah Jahan, compiled by his royal librarian: the nineteenth-century manuscript translation of A.R. Fuller (British Library, add. 30,777). Oxford University Press. pp. 489. 
  11. Kanbo, Muhammad Saleh. Amal e Saleh al-Mausoom Ba Shahjahan Nama (Persian) - Volume 3. pp. 117.