سوڀراج نرملداس فاني

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

سوڀراج نرملداس فاني ([انگريزي: Sobhraj Nirmaldas Fani]؛ جنم: 27 فيبروري 1883ع - 15 مارچ 1956ع) سنڌي ٻوليءَ جو ناليوارو اديب، شاعر ۽ محقق هو. عربي ۽ فارسي ٻوليءَ تي به عبور حاصل هئس. سنڌ جي تاريخ تي لکيل سندس مضمون اڄ به وڏي اهميت رکن ٿا. هو ڪيترن ئي ڪتابن جو ليکڪ پڻ هو.

ننڍپڻ[سنواريو]

سوڀراج جو جنم 27 فيبروري 1883ع ۾ حيدرآباد سنڌ جي هڪ عامل هندو خاندان ۾ ٿيو. سندس پيءُ نرملداس فتح چند سنڌي، عربي ۽ فارسيءَ جو وڏو عالم هو، جنهن جا تاريخي ناول سنڌي ادب ۾ پنهنجي هڪ خاص جڳھ والارين ٿا. مشهور تاريخي ناول ”دلو راءِ جي ننگري“ نرملداس فتح چند جو هڪ مشهور تاريخي ناول آهي[1].

سوڀراج کي علم، ادب ۽ تاريخ سان دلچسپي پنهنجي والد کان ڄڻ ته ورثي ۾ ملي. هن مئٽرڪ جو امتحان بمبئي (هاڻي ممبئي) يونيورسٽيءَ مان پاس ڪيو جنهن ۾ هن پهرين پوزيشن حاصل ڪئي. هو وڌيڪ تعليم حاصل نه ڪري سگهيو ۽ سرڪاري نوڪري ڪرڻ لڳو. هن مختيارڪار جي حيثيت سان سنڌ جي مختلف شهرن ۾ نوڪري ڪئي ۽ 1937ع ۾ ڊپٽي ڪليڪٽر جي حيثيت ۾ رٽائر ٿيو.

علمي ۽ ادبي ڪاوشون[سنواريو]

سوڀراج نرملداس پنهنجي دور جو هڪ بهترين شاعر ۽ عالم هو. موسيقيءَ سان به خاص لڳاءُ هئس. هو نه فقط سنڌي ٻوليءَ جو پارکو هو پر عربي ۽ فارسي ٻولين تي به عبور حاصل هئس[2]. 1940ع ۾ ان وقت جي تعليم واري وزير جي ايم سيد جي ڪوششن سان سنڌي ادب جي ترقيءَ ۽ ڦهلاءَ لاءِ ”سنڌي ادب لاءِ مرڪزي صلاحڪار بورڊ“ نالي هڪ ادارو ٺاهيو هو. سوڀراج نرملداس 1947ع تائين انهيءَ بورڊ جو ميمبر رهيو[3]. هندستان جي ورهاڱي کان پوءِ اباڻا ڪک ڇڏي هندستان لڏي ويو.

سوڀراج انگريزي، فارسي ۽ سنڌيءَ سان گڏوگڏ سنسڪرت، اردو ۽ عربيءَ جو به سٺو ڄاڻو هو. هن مختلف مذهبن ۽ فلسفن کي پڙهيو هو ۽ پنهنجي سڄي حياتي مذهبي رواداري، محبت ۽ مروت سان بسر ڪيائين. سوڀراج ڏهن سالن جي ننڍڙي ڄمار کان شاعري ڪرڻ شروع ڪئي. سندس تخلص ”فاني“ هو. سندس شاعريءَ تي فارسي رنگ نمايان هو ۽ هو هڪ بهترين غزل گو شاعر هو[4]. شاعريءَ سان گڏ هو هڪ بهترين نثرنويس پڻ هو. هن سنڌ جي 80 شهرن بابت کوجنا ڪئي ۽ ڪيترائي مضمون لکيا جن مان اڪثر ”ڊيلي گزيٽ“ ۾ ڇپيا. ان کان علاوه سندس شاعري ۽ مضمون ٻين به ڪيترن ئي رسالن ۾ ڇپيا.

ڇپيل ڪتاب[سنواريو]

فانيءَ جو ڪيتروئي مواد مختلف رسالن ۾ ڇپيل آهي جنهن کي هڪ هنڌ گڏ ڪرڻ جي ضرورت آهي. سندس ڪجهه ڪتاب ڇپجي چڪا آهن جن مان هيٺيان خاص ذڪر لائق آهن[5]:

  • خيالي جهلڪا
  • چت ڦلواڙي
  • روحاني تجلا
  • ويچار وکر

وفات[سنواريو]

سوڀراج نرملداس فانيءَ 15 مارچ 1956ع تي وفات ڪئي.

حوالا[سنواريو]

  1. Mohan Lal, Encyclopedia of Indian Literature, pp. 4125, Vol. 5, Sahitya Academy New Delhi, 1992
  2. Ajwani, L. H. (1960). History Of Sindhi Literature. http://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.458518. 
  3. "سنڌي ادبي بورڊ" (sd ۾). وڪيپيڊيا. 2019-12-17. https://sd.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%86%DA%8C%D9%8A_%D8%A7%D8%AF%D8%A8%D9%8A_%D8%A8%D9%88%D8%B1%DA%8A&oldid=167289. 
  4. اياز قادري: سنڌي غزل جي اوسر (ڀاڱو ٻيو)، انسٽيٽوٽ آف سنڌالاجي ڄامشورو، صفحو 31.
  5. "سوڀراج نرملداس فاني : (Sindhianaسنڌيانا)". www.encyclopediasindhiana.org (ٻولي ۾ Sindhi). حاصل ڪيل 2020-03-14.