واسوخت
ڏيک
واسوخت جي لغوي معنيٰ آهي بيزاري، شاعريءَ جي اصطلاح ۾ انهيءَ نظم کي چئبو آهي، جنھن ۾ حسن سان نفرت جو اظھار ۽ عشق جي مذمت ڪئي وڃي. انهيءَ ۾ معشوق جي ظلم ۽ ستم ۽ پنھنجي رنج ۽ الم جو بيان بہ ڪيو ويندو آهي.[1]
حوالا
[سنواريو]- ↑ ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.