مواد ڏانھن هلو

عربن تي آرين جو اثر

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

آڳاٽي زماني ۾ وچ ايشيا کان وٺي ايران تائين آرين جون بيٺڪون هيون. آرين وانگر عرب به ٺاڪرن کي پوڄيندا هئا. قرآن شريف ۾ ٽن بتن- منات، عزيٰ ۽ لات جا نالا ڄاڻايل آهن.


ڳالهين منجهان تان ڪين ٿئي، ڀڃ اوٽ عزا لات کي،

سچل ڇو روئين ايترو، بس ڪر برسات کي. (سچل)


هن شعر ۾ ’عزيٰ‘ ۽ ’لات‘ نالا ڪتب آيل اهن. عربن ۽ آرين جي پاڻ ۾ گهڻي لڙهه وچڙ هئڻ ڪارڻ، ڪي سنسڪرت لفظ عربيءَ ۾ اچي ويا. جهڙوڪر صندل ( Sandal) ۽ ڪافور (Camphor)، اصل ۾ سنسڪرت لفظ چندن ۽ ڪپوُر آهن. ”ڪافور“ لفظ قرآن شريف ۾ به ڪم آيل آهي. ويدانت ۽ تصوف يا صوفي مت به ساڳيا ئي آهن، ۽ اها هڪجهڙائي به انهيءَ لڙهه وچڙ سبب آهي، پر وارا ڄمارا آهن: هاڻي وري عربن ۽ عربي ٻوليءَ جو سنڌ تي اثر آهي. [1]

حوالا

[سنواريو]