2007 ڪارساز بم ڌماڪو
 | هن مضمون جي اڻ ڌُريائپ (غير جانبداري) تڪراري آهي. مهرباني ڪري هن مضمون جو جانبداري وارو مَواد ڊانهيو يا ترميم ڪري انکي اڻ ڌُريو بڻايو يا مضمون جي بحث صفحو تي راءِ ڏيو. |
ارڙهن آڪٽوبر واري واقعي کي ڪارساز سانحو به سڏيو وڃي ٿو. 2007ع ۾ جڏهن محترمه بينظير ڀٽو اٺن سالن جي جلاوطنيءَ کان پوءِ وطن موٽي هئي ته ڪراچيءَ ۾ پهچڻ کانپوءِ ايئرپورٽ کان -بلاول- هائوس ڏانهن لکن ماڻهن جي ريليءَ ۾ ويندي ڪارساز وٽ مٿس ۽ سندس ساٿين تي خودڪش بمبارن قاتلاڻو حملو ڪيو. -ان- حملي ۾ محترمه بينظير ڀٽو ۽ -ٽرڪ- تي سوار -پارٽي- قيادت سلامت رهي، پر محترمه جي استقبال لاءِ آيل هزارين ماڻهن ۽ سندس سيڪيورٽي گارڊن مان 150 کان وڌيڪ ماڻهو مارجي ويا ۽ سوين زخمي ٿي پيا. جنهن -ٽرڪ- تي محترمه پنهنجن ساٿين سان سوار هئي، اها خاص طور سندس استقبال لاءِ سمورن بچاءُ وارن اصولن کي سامهون رکي ٺاهي وئي هئي. -ان- ڌماڪي سبب -ٽرڪ- جون دريون ۽ هڪ دروازو اڏامي ويو. اهو سڀ ڪجهه سخت حفاظتي اُپائن جي باوجود ٿيو. اهو هڪ ڀيانڪ منظر هو. چوطرف انساني لاش ۽ عضوا پکڙيا پيا هئا. مري ويلن ۾ ڪيترا -ٻار- هئا. ڪجهه مذهبي انتها پسند گروپن محترمه کي قاتلاڻي حملي جي اڳي ئي ڌمڪي ڏني هئي، پر محترمه بينظير ڀٽو انهن ڌمڪين جي پس منظر ۾ اڳواٽ ئي چئي ڇڏيو هو ته کيس جيڪڏهن ڪجهه ٿيو ته -ان- لاءِ حڪومت جي اندر ويٺل ڌريون ذميوار هونديون. هي ايڏو وڏو شديد ۽ وحشيانه واقعو هو جنهن جي گڏيل قومن جي اداري ۽ دنيا جي حڪومتن پڻ مذمت ڪئي. هن واقعي وقت محترمه بينظير ڀٽو جي هڪ ساهيڙي اسڪوفيلڊ، جيڪا به ساڻس گڏ هئي. -ان- واقعي کان پوءِ بي بي سيءَ کي ٻڌايو ته ”اسين -ٽرڪ- تي ويٺا هئاسين ته اوچتو روشنيءَ جو چمڪاٽ ٿيو ۽ -ان- بعد ڌماڪو ٿيو. هن ڌماڪي جي ٻن منٽن بعد ٻيو ڌماڪو ٿيو، جيڪو پهرئين جي ڀيٽ ۾ وڌيڪ زوردار هو“. هن واقعي ۾ هڪ ٽي وي چينل جو ڪيمرامئن به مارجي ويو. پوليس جو چوڻ هو ته شروعاتي جاچ مان -پتو- پيو آهي ته ٻيو ڌماڪو خودڪش هو. ڌماڪي کان پوءِ بينظير ڀٽو کي تباهه ٿيل -ٽرڪ- مان لاٿو ويو ۽ کيس سندس گهر -بلاول- هائوس حفاظت سان نيو ويو. اهڙيءَ طرح هوءَ جلسي کي خطاب نه ڪري سگهي ۽ سندس استقبال لاءِ آيل هزارين ماڻهو منتشر ۽ دربدر حالت ۾ هيڏانهن هوڏانهن جان بچائڻ لڳا. چيو وڃي ٿو ته ڪراچي هوائي اڏي کان روانگيءَ بعد محترمه بينظير ڀٽو، بلٽ پروف شيشي واري ڪئبن استعمال ڪرڻ کان انڪار ڪيو هو ۽ چيو هو ته، ”آئون ڊڄان ڪانه ٿي، صرف پنهنجي مشن بابت سوچي رهي آهيان، آءٌ سمجهان ٿي ته پنهنجي عوام لاءِ -جمهوريت- خاطر -جنگ- وڙهڻ آئي آهيان.“ هن واقعي ۾ شهيد ماڻهن مان 20 اهڙا لاش به هئا، -جن- جي سڃاڻپ ۽ وارثي نه ٿي سگهي. -جن- کي ڀٽو 1، ڀٽو 2، ڀٽو 3 وغيره جا نالا ڏئي ڳڙهي خدا بخش جي تاريخي قبرستان ۾ دفن ڪيو ويو، جنهن کي ”شهيدن جو قبرستان“ سڏيو وڃي ٿو.[1]