فطرت نگاري

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

فطرت نگاري (Naturalism) قدرتي، فطري جايون، منظر، ماڳ، پاڻي، وڻ، ٻوٽا، جبل، ڍنڍون ڍورا وغيره. مطلب تہ اهي سڀ منظر جيڪي هٿرادو ٺهيل نہ هجن ، بلڪہ قدرت جا جوڙيل هجن. اهي فطرت جو حصو هوندا آهن. رومانوي شاعر ۽ اديب اڪثر ڪري فطرت جي مظهرن کان اتساهه وٺي لکندا آهن. ادب ۽ فن ۾ فطرت يا قدرتي ماحول جو تفصيل. 19 صديءَ جي مشهور ناول نگار بالزاق (Balzac) (1799-1850ع) کي فرانس ۾ فطري ناول جو باني تصور ڪيو وڃي ٿو. فطرت نگاريءَ ۾ فطرت جي مظاهرن جي عڪاسي ٿيندي آهي. انگريزي شاعريءَ ۾ وليم ورڊس ورٿ فطري منظرن کي پنهنجي شاعري جو موضوع بڻايو. سنڌيءَ ۾ شاھ عبداللطيف ڀٽائيءَ ۽ شيخ اياز قدرتي منظرن جا بهترين عڪاس شاعر سمجهايو وڃي ٿو.[1]

حوالا[سنواريو]

  1. ڪتاب: ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.