عباسي
ڏيک
عباسي يا بني عباس يعني عباس جو اولاد، جو حضرت محمد صلي الله عليه وآله جن جو چاچو ھو. انھن مان گھڻا خليفا ھئا، جي بغداد ۾ حاڪم ھئا. انھن جي ڏينھن ۾ يا جڏھين محمد قاسم سنڌ ورتي تنھن کان پوءِ انھيءَ نسل مان ڪي سنڌ ۾ آيا، انھن جو اولاد عباسي ٿيا. اڪثر ڪلھوڙا کي عباسي چوندا آھن ۽ انھن کي سرائي ۽ ميان به سڏين ۽ سندن مريدن يا فقيرن کي ميانوال چون.[1]
حوالا
[سنواريو]- ↑ قديم سنڌ -ان جا مشهور شهر ۽ ماڻهو. مصنف: مرزا قليچ بيگ. ايڊيشن: چوٿون 1999ع. ڇپائيندڙ: سنڌي ادبي بورڊ ڄام شورو