ساقي
ساقي (A wine cup bearer) محفل ۾ شراب پياريندڙ، ڪلال يا ڪلاڙ، جيڪو خوبصورت عورت ۽ ڇوڪري جي روپ ۾ هوندو آهي. ايراني شاعري خاص ڪري غزل ۾ ساقيءَ لفظ جو استعمال جام ٿيو آهي. اردو ۽ سنڌي عروضي شاعرن وٽ بہ ”ساقي“ جو تصور ملي ٿو. اهڙيءَ طرح ”ساقي نامہ“ جو اصطلاح وري مثنويءَ لاءِ ڪتب ايندو آهي.[1]
حوالا[سنواريو]
- ↑ ڪتاب: ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.