اگر بتي
ڏيک
اگربتي:(Incense):هڪ قسم جي وڻ جي خوشبوءِ دار ڪاٺي، جيڪا -ٻارڻ- سان خوشبوءِ ڏيندي آهي، عام طرح ماڻهو -اگر بتي- درگاهن، مزارن، قبرن ۽ گهرن ۾ خوشبوءِ لاءِ ٻاريندا آهن، سنڌ ۾ جابلو ايراضيءَ ۾ -اگر- جا ننڍا ننڍا -ٻوٽا- ٿيندا آهن، پر انهن ۾ ڪا خاص خوشبوءِ ڪانه هوندي آهي. هن ڪاٺيءَ کي ”اکر“ به چيو وڃي ٿو.[1]
انگريزيءَ جو لفظ انسينس (incense) لاطيني لفظ انسينڊر incendere مان نڪتل آهي جنھن جي معني آهي سڙڻ.اگربتيء جو استعمال قديم مصر ۽ بابل ۾ بہ ٿيندو ھو. يونان ۽ روم ۾ اگربتي جو استعمال بابل کان ڦھليو. سنڌ جي قديم تھذيب ۾ به اگربتي جو استعمال ٿيندو ھو موھن جي دڙي مان اگربتي جا برنر پڻ مليا آهن[2]انڊيا ۾ اگربتي جو استعمال اوڀر ايشيا کان پھتو. مزھبي عبادتن ۾ اگربتي جي استعمال جي ابتدا چين 2000 ق.م. ۾ ڪئي.[3]
حوالا
[سنواريو]- ↑ اگر بتي : (Sindhianaسنڌيانا)
- ↑ John Marshall (1996). Mohenjo Daro And The Indus Civilization 3 Vols. Asian Educational Services. ISBN 81-206-1179-9. https://books.google.com/books?id=Tpc7FjVk0BMC&pg=PA69&dq=ancient+India+%27incense+sellers%27&cd=2#v=onepage&q=.
- ↑ Herrera, Matthew D. (2012). Holy Smoke: The Use of Incense in the Catholic Church آرڪائيو ڪيا ويا 2012-09-12 حوالو موجود آهي وي بيڪ مشين. (2nd ed.). San Luis Obispo: Tixlini Scriptorium. Page 1.