مواد ڏانھن هلو


سنڌي وڪيپيڊيا سٿ جو سنڌي قوم لاءِ سنهيو
سنڌي وڪيپيڊيا کي توهان جي گھُرج آهي!
پنهنجي مادري ٻوليءَ جي سڀ کان وڏي آزاد انسائيڪلوپيڊيا (سنڌي وڪيپيڊيا) لاءِ اڳتي اچو ۽ ڀاڱيداريون ڪري سنڌي ڀاشا جي سيوا ڪريو.

وڪيپيڊيا تي توهان اسان جهڙا عام پر باشعور ماڻهو ڪم ڪن ٿا، جيڪي مختلف شعبن سان واڳيل پڻ هوندا آهن. سنڌي وڪيپيڊيا جي واڌاري لاءِ اسان سان سهڪار ڪريو ۽ اسان جا ٻانهن ٻيلي ٿيو.

ايشور چندر

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

ايشور چندر- سنڌي ۽ هندي ٻوليءَ جو ناميارو ڪهاڻيڪار ٿي گذريو آهي. هو 30 -جولاءِ- 1937ع تي حيدرآباد سنڌ ۾ پيدا ٿيو. ميٽرڪ تائين -تعليم- حاصل ڪيائين. ورهاڱي کان پوءِ پنهنجي خاندان سان هندستان هليو ويو، -جتي- راجستان جي شهر -اجمير- ۾رهيو ۽ ريلوي کاتي ۾ نوڪري ڪيائين. هن سنڌيءَ ۽ هنديءَ ۾ تمام گهڻيون ڪهاڻيون لکيون آهن سندس هندي ڪهاڻين جي هڪ ڪتاب تي راجستان ساهتيه اڪيڊميءَ سڀ کان وڏو -انعام- کيس ڏنو ۽ سندس قدرداني ڪئي. سنڌيءَ ۽ هنديءَ ٻولين ۾ سندس ڏهاڪو ڪتاب ڇپيل آهن -جن- جو تفصيل هن ريت آهي: 1. ٿڌا چپ (1965ع)، 2. مئل ماڪوڙو (1966ع)، 3. پنهنجي ئي گهر ۾ (1973ع)، 4. نئين زماني جو ڪوئو (1979ع)، 5. سخت چهري وارو ماڻهو (1980ع)، 6. موٽي آيل ماضي (1881ع)، 7. -ايشور چندر- جو ست ڪهاڻيون (1983ع)، 8. ڇوڪرو ڇوڪري (1983ع)، 9. -اندر جو ڄامڙو -(1984ع)، 10. ساڳيو ئي سوال (1984ع)، 11. هڪ بيمار غزل (1985ع)، 12. رٿ (1986ع پر/ شايد 1987ع). -ان- کانسواءِ سندس هڪ ڪتاب انگريزيءَ ۾ Forgotten پڻ ڇپيو آهي. هن جا ٽي ڪتاب ٿڌا چپ، سخت چهري وارو ماڻهو ۽ اندر جو ڄامڙو سنڌ ۾ پڻ ڇپيا آهن. هن جي ڪهاڻين ۾ سماجي، معاشي ۽ نفسياتي مسئلن جو حل ملي ٿو. ”موهه“ سندس بهترين ڪهاڻين مان هڪ آهي. هن 13 -آگسٽ- 1992ع تي ديهانت ڪئي.[1]

حوالا

[سنواريو]