ڄارو
ڏيک
ڪوريئَڙي جو ڄارو (عربي: نسج العنڪبوت، ف. ابرڪا ڪيات، ھندي/وغيرہ: مڪڙي کا جالا، ۽ ارويحڪ) گهرن جي ڇتين ۽ وڻن ۾ ٿيندو آهي، اهو ڪوريئڙي جيت جو سفل آهي.
طب
[سنواريو]اثر: سرد خشڪ 2، _________-، وزن: ٽن ماسن کان تولي تائين.
خاصيت: بدن جي ڪنهن ڀاڱي مان رت نڪري ۽ بند نہ ٿئي تہ ڄاري رکڻ شرط رت بند ٿي ويندو. نڪءير جي حالت ۾ ڄاري کي مھٽي يا پيهي ناس ڏيارجي، دستن ۽ ٻارن جي ٿڌڙن لاءِ مفيد آهي، هن کي ترن جي تيل ۾ گڏي مرهم ڪري خراب ڦٽن تي رکبو تہ اُنهن کي ڇٽائيندو.[1]
حوالا
[سنواريو]- ↑ ڪتاب: فرھنگ جعفري؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ ايڊيشن: 2007ع؛ پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ، ڄامشورو، سنڌ.