پن دان
پن دان (اردو: پاندان) جنهن کي پٽارو به چيو ويندو آهي، هڪ گهڻ دٻي وارو ڌاتوءَ جو برتن آهي، جنهن ۾ پن ۽ ان جو سامان رکيو ويندو هو۔ ان جو استعمال هاڻي ختم ٿي چڪو آهي، پر اڳي اهو گنگا جمنا تهذيب جو حصو هو۔ پن ۽ پن دان ماضيءَ ۾ برصغير کان ٻاهر برما، سري لنڪا ۽ نيپال ۾ استعمال ٿيندا رهيا آهن، پر هاڻي صرف هڪ قيمتي ورثي جي حيثيت ۾ رکيا ويندا آهن۔[1]
تاریخ
[سنواريو]پن دان جو رواج 2600 ق.م جي هڙپا جي تهذيب جي باقيات مان به ملي ٿو۔ اها الڳ ڳالهه آهي ته ان دور جا پن دان ڪاٺ جي دٻن جي صورت ۾ ٺهندا هئا۔ ڌاتو پنڊان ٺاهڻ جي شروعات برما (ميانمار) ۾ 500 ق.م ۾ ٿيو۔ برمي ويب سائيٽ يانگ او جي مطابق، 2500 سال اڳ، ٻڌ ڌرم ۾ ٿڌ، فلو، ۽ وات کي صاف ڪرڻ لاء تازو پنن جي ڪونپلن کي چٻايو ویندو ھو۔ انهن کي ڏسڻ، اهو رواج عام ماڻهن ۾ پکڙجي ويو ۽ اهڙيءَ طرح برمي ڪانسي جا پن دان وجود ۾ آيا جن کي پن جي شين لاءِ استعمال کیو ویندو ھو، جنهن کي مقامي ٻوليءَ ۾ ڪن-اِٽ سڏيو ويندو هو۔ سڀ کان قديم ڪانسي جي پن دان مان هڪ ميانمار جي گاديءَ واري شهر بینڪاڪ ۾ آنندا مندر ۾ محفوظ آهي۔ هيءَ عبادت گاهه سال1091ع ۾ پیگان خاندان جي بادشاهه ڪيان سِٿا ٺاهي هئي۔
حوالا
[سنواريو]- ↑ "مشرقی تاریخ و تمدن اور پاندان | واضح رہے". Wazeh Rahe. حاصل ڪيل 2024-02-13.