شاهجهان

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان
(شاھجھان کان چوريل)

شاهجهان برصغير جي مغليه خاندان جو هڪ بادشاهه هيو۔ شاهجهان مغل شهنشاهه جهانگير ۽ ان جي راجپوت گهرواري تاج بي بي بلقيس مڪاني جو پٽ هيو۔ شاهه جهان کان بعد ان جو پٽ اورنگزيب بادشاهه بڻيو۔ شاهه جهاں پنهنجي دور جو هڪ مشهور معمار هيو۔ هن ڪيتريون ئي تعميرون ڪرايون۔ هن جي دور کي هندستان جي وچين تاريخ جو سنهرو دور چيو ويندو آهي۔

شاهجهان۔

تعميرون[سنواريو]

  • لال قلعو
  • تاج محل
  • موتي مسجد
  • تخت طائوس

سِڪه[سنواريو]

1629ء ۾ شاهجهان نوان سڪه ٺهرايا۔ هي سڪه چاندي، سون، ڪانسي ۽ ٽامي مان ٺهرايا ويا هئا۔

تصويرون[سنواريو]

شاهجهان تخت تي ويهندي ئي اعتماد الدولہ مير غياث جي پوٽي ميرزا احمد بيگ خان کي سيوهڻ جو جاگيردار بڻائي موڪليو هي ماڻهو ڏاڍو ٽوٽي، سست نااهل هو، پاڻ عياشي ۾ مصروف ٿي جاگير جو ڪار وهنوار سندس ظالم ۽ سفاڪ ڀاءُ ميرزا يوسف جي حوالي ڪري ڇڏيو، جيڪو پنهنجي فطرت جي لحاظ کان ذليل بي رحم ماڻهو هو ۽ ايترو ظالم شخص جو حجاج بن يوسف جهڙو ظالم انسان به هن جي اڳيان هڪ ادنا شاگرد جي حيثيت رکندو هو.[1]

حوالا[سنواريو]

  1. يوسف ميرڪ