سورٺو
سورٺو ( Sortho) دوهي وانگر، سورٺو پڻ ڪلاسيڪل سنڌي ۽ هندي شاعريءَ جي ”ٻہ سٽي“ صنف آهي. دوهي جي پدن کي ڦيرائي ابتو رکبو تہ سورٺو ٿي پوندو . هن ۾ ٻہ سٽون ٿين ٿيون ۽ هر سٽ ۾ ٻہ پد ٿين ٿا، قافيو هر سٽ جي وچ ۾ ٿئي ٿو.[1]
مثال: جوڳيءَ جاڳايوس، ستو هوس ننڊ ۾ تھان پوءِ ٿيوس، سندي پريان پيچري.
حوالا
[سنواريو]- ↑ ڪتاب: ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.