زمان
زمان(Tense) عربي زبان جو لفظ آهي، جنهن جي لغوي معنيٰ آهي، ”وقت“، ”زمانو“ يا ”ساعت“. گرامر جي علم موجب فعل جي زمان مان ڪم ڪندڙ جي وقت يا حالت بابت اها ڄاڻ ملي ٿي ته ڪم ٿي ويو آهي، ٿئي ٿو يا ٻين لفظن ۾ ائين چوڻ بہ درست ٿيندو ، تہ زمان وسيلي فعل جا مختلف زمان ، جدا جدا وقت جي معنيٰ ڏيکارين ٿا. زمان جا مکيه ٽي قسم آهن ’زمان ماضي‘ (گذريل وقت)، ’زمان حال‘ (هلندڙ وقت) ۽ ’زمان مستقبل‘ (ايندڙ وقت).[1]
حوالا[سنواريو]
- ↑ ڪتاب: ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.