نيقيه ڪاؤنسل: جي ورجائن ۾ تفاوت

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سِٽَ 1: سِٽَ 1:
{{Infobox Ecumenical council
{{Infobox settlement
| image = Young Folks' History of Rome illus350.png
| image = Young Folks' History of Rome illus350.png
| caption = نيقيه ڪاؤنسل
| caption = نيقيه ڪاؤنسل
سِٽَ 20: سِٽَ 20:
}}
}}
gg325ء ۾ [[قسطنطين]] بادشاهه مسيحيت کي سرڪاري مذهب قرار ڏنو ته ان وقت ان هڪ عالمگير ڪاؤنسل گهرائي<ref name="Kieckhefer 1989">{{harvnb|Kieckhefer|1989}}</ref> جنهن جو مقصد انجيل کي مدون ۽ مرتب ڪرڻ، امهي ڪاؤنسل ۾ [[تثليث]] کي [[مسيحيت]] جو بنيادي [[عقيدو]] قرار ڏنو ويو۔ هي ڪاؤنسل [[نيقيه]] ۾ منعقد ٿي جيڪو اڄ ڪالهه [[ترڪي]] جو حصو آهي۔ انهي نسبت سان ان کي نيقيه ڪاؤنسل چيو ويندو آهي۔ ڪاؤنسل [[آريوس]] جي عقيدي کي رد ڪري تثليث کي قبول ڪريو ۽ ڪيئي اناجيل کي به بدعتي ۽ غير مسلمه قرار ڏيندي ان کي پڑهڻڻ کان منع ڪري ڇڏيو۔
gg325ء ۾ [[قسطنطين]] بادشاهه مسيحيت کي سرڪاري مذهب قرار ڏنو ته ان وقت ان هڪ عالمگير ڪاؤنسل گهرائي<ref name="Kieckhefer 1989">{{harvnb|Kieckhefer|1989}}</ref> جنهن جو مقصد انجيل کي مدون ۽ مرتب ڪرڻ، امهي ڪاؤنسل ۾ [[تثليث]] کي [[مسيحيت]] جو بنيادي [[عقيدو]] قرار ڏنو ويو۔ هي ڪاؤنسل [[نيقيه]] ۾ منعقد ٿي جيڪو اڄ ڪالهه [[ترڪي]] جو حصو آهي۔ انهي نسبت سان ان کي نيقيه ڪاؤنسل چيو ويندو آهي۔ ڪاؤنسل [[آريوس]] جي عقيدي کي رد ڪري تثليث کي قبول ڪريو ۽ ڪيئي اناجيل کي به بدعتي ۽ غير مسلمه قرار ڏيندي ان کي پڑهڻڻ کان منع ڪري ڇڏيو۔



== حوالا ==
== حوالا ==

ورجاءُ بمطابق 20:54, 5 آگسٽ 2018ع

نيقيه ڪاؤنسل
نيقيه ڪاؤنسل
نيقيه ڪاؤنسل

gg325ء ۾ قسطنطين بادشاهه مسيحيت کي سرڪاري مذهب قرار ڏنو ته ان وقت ان هڪ عالمگير ڪاؤنسل گهرائي[5] جنهن جو مقصد انجيل کي مدون ۽ مرتب ڪرڻ، امهي ڪاؤنسل ۾ تثليث کي مسيحيت جو بنيادي عقيدو قرار ڏنو ويو۔ هي ڪاؤنسل نيقيه ۾ منعقد ٿي جيڪو اڄ ڪالهه ترڪي جو حصو آهي۔ انهي نسبت سان ان کي نيقيه ڪاؤنسل چيو ويندو آهي۔ ڪاؤنسل آريوس جي عقيدي کي رد ڪري تثليث کي قبول ڪريو ۽ ڪيئي اناجيل کي به بدعتي ۽ غير مسلمه قرار ڏيندي ان کي پڑهڻڻ کان منع ڪري ڇڏيو۔

حوالا

  1. Britannica 2014
  2. 2.0 2.1 SEC, pp. 112–114
  3. SEC, p. 39
  4. SEC, pp. 44–94
  5. Kieckhefer 1989