تخلص: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
Indus Asia (بحث | ڀاڱيداريون) نئون صفحو: {{مبسس4}} '''”تخلص“''' (Pen Name) عربي جي لفظ ”خلاصه“ مان نڪتو آهي، جنهن جي معنا آهي، مختصر يا ننڍو. ا... ٽيگ: 2017ع ذريعو سنوار |
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
||
سِٽَ 1: | سِٽَ 1: | ||
{{مبسس4}} |
{{مبسس4}} |
||
'''”تخلص“''' (Pen Name) [[عربي]] جي لفظ ”خلاصه“ مان نڪتو آهي، جنهن جي معنا آهي، مختصر يا ننڍو. اصطلاحي معنا موجب، ”تخلص“ (Takhalus) شاعر جو ننڍو نالو هوندو آهي، جيڪو هو سڃاڻپ لاءِ شعر يا نظم جي آخري بند يا آخري سٽ ۾ ڪم آڻيندو آهي. مطلب ته ”تخلص“ هڪ شاعراڻو نالو آهي، جيڪو شعر جي پڇاڙيءَ ۾ ڪتب آندو ويندو آهي. سنڌي اديب ۽ شاعر پنهنجي لکڻين ۾ تخلص ڪتب آڻيندا آهن. مثال طور شيخ اياز (مبارڪ علي شيخ)، استاد بخاري (احمد شاهه بخاري)، تنوير عباسي (نور نبي)، امر جليل (قاضي عبدالجليل)، تاجل بيوس (تاج محمد سمون) ۽ ٻيا ڪيترائي شامل آهن. |
'''”تخلص“''' (Pen Name) [[عربي]] جي لفظ ”خلاصه“ مان نڪتو آهي، جنهن جي معنا آهي، مختصر يا ننڍو. اصطلاحي معنا موجب، ”تخلص“ (Takhalus) شاعر جو ننڍو نالو هوندو آهي، جيڪو هو سڃاڻپ لاءِ شعر يا نظم جي آخري بند يا آخري سٽ ۾ ڪم آڻيندو آهي. .<ref>.ڪتاب:ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛مرتب: مختيار احمد ملاح؛پبلشر:سنڌ لئنگئيج اٿارٽي</ref>مطلب ته ”تخلص“ هڪ شاعراڻو نالو آهي، جيڪو شعر جي پڇاڙيءَ ۾ ڪتب آندو ويندو آهي. سنڌي اديب ۽ شاعر پنهنجي لکڻين ۾ تخلص ڪتب آڻيندا آهن. مثال طور شيخ اياز (مبارڪ علي شيخ)، استاد بخاري (احمد شاهه بخاري)، تنوير عباسي (نور نبي)، امر جليل (قاضي عبدالجليل)، تاجل بيوس (تاج محمد سمون) ۽ ٻيا ڪيترائي شامل آهن. |
||
<ref>[http://dic.sindhila.edu.pk/define/%D8%AA%D8%AE%D9%84%D8%B5.php سنڌي آنلائين ڊڪشنري] پاران سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد</ref> |
<ref>[http://dic.sindhila.edu.pk/define/%D8%AA%D8%AE%D9%84%D8%B5.php سنڌي آنلائين ڊڪشنري] پاران سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد</ref> |
||
ورجاءُ بمطابق 10:42, 15 اپريل 2018ع
”تخلص“ (Pen Name) عربي جي لفظ ”خلاصه“ مان نڪتو آهي، جنهن جي معنا آهي، مختصر يا ننڍو. اصطلاحي معنا موجب، ”تخلص“ (Takhalus) شاعر جو ننڍو نالو هوندو آهي، جيڪو هو سڃاڻپ لاءِ شعر يا نظم جي آخري بند يا آخري سٽ ۾ ڪم آڻيندو آهي. .[1]مطلب ته ”تخلص“ هڪ شاعراڻو نالو آهي، جيڪو شعر جي پڇاڙيءَ ۾ ڪتب آندو ويندو آهي. سنڌي اديب ۽ شاعر پنهنجي لکڻين ۾ تخلص ڪتب آڻيندا آهن. مثال طور شيخ اياز (مبارڪ علي شيخ)، استاد بخاري (احمد شاهه بخاري)، تنوير عباسي (نور نبي)، امر جليل (قاضي عبدالجليل)، تاجل بيوس (تاج محمد سمون) ۽ ٻيا ڪيترائي شامل آهن. [2]
حوالا
- ↑ .ڪتاب:ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛مرتب: مختيار احمد ملاح؛پبلشر:سنڌ لئنگئيج اٿارٽي
- ↑ سنڌي آنلائين ڊڪشنري پاران سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد