ڀنڀور کي باھ لڳي وئي

کليل ڄاڻ چيڪلي، وڪيپيڊيا مان

هي سنڌي ٻوليءَ جو هڪ اصطلاحي جملو اهي جنهن مان مراد آهي تباھي ٿيڻ، واسطو ڇڄي وڃڻ، گڏوگڏ ڳالھ جو ملڪان ملڪ پکڙجي وڃڻ. جڏھن ڪنھن ڪا رٿا يا منصوبو، راز ۾ نه رھندو آھي ۽ ڦاٽُ ڦاٽي پوندو آھي ته وٺُ پڪڙ شروع ٿي ويندي آھي. ان وٺُ-پاڄا ويل، ھر ڪنھن جي وات اھو جملو ھوندو آھي؛ ”ادا! ھاڻي ته ڀنڀور کي باھ لڳي وئي آھي.“ يا ائين چئبو آھي؛ ”ضرور ڪنھن ته ڀنڀور کي باھ ڏني هوندي. [1]

حوالا[سنواريو]