پاڪستان ٽپال
 حڪومت پاڪستان | |
| مقامي نالو | پاکستان ڈاک |
|---|---|
| ٻيو نالو | ٽپال ۽ ٽيليگراف جو کاتو |
| قسم | عوامي خدمتن جو سرڪاري ادارو |
| صنعت | ٽپال ۽ ڪوريئر سروس |
| نوع | عوامي خدمتون |
| قيام | 14 آگسٽ، 1947ع |
| صدر دفتر | ايوانِ صنعت و تجارات، G-8/4، اسلام آباد، پاڪستان |
| خدمتي علائقو |  پاڪستان |
| اھم شخصيتون |
|
| صنعتي پيداوار | پوسٽل سروس ڪوريئر سروس پوسٽل بچت بينڪ پوسٽل انشورنس |
| خدمتون | ڪوريئر ايڪسپريس سروس فريٽ فارورڊنگ سروس لاجسٽڪ سروس |
| آمدني | 15.62 ارب روپيا (مالي سال 21-2020) |
| ملازم | مستقل - 28,866 عارضي- 10,251 |
| ويب سائٽ | pakpost |
پاڪستان ٽپال (انگريزي: Pakistan Post؛ اردو: پاکستان ڈاک)، پاڪستان جو هڪ رياستي ادارو آهي جيڪو پاڪستان جي بنيادي ۽ سڀ کان وڏي ٽپال جي ڪم کي هلائيندڙ طور ڪم ڪري ٿو.[1] 5,000 گاڏين جي ٻيڙي ۽ 49,502 ملازم سان، اها ملڪ جي 13,419 کان وڌيڪ پوسٽ آفيسن جي ذريعي ٽپال کي شهرن، قصبن، ڳوٺن ۽ گهرن تائين پهچائڻ جي خدمات ڏئي ٿو ۽ پنج ڪروڙ (50 ملين) کان وڌيڪ پاڪستاني هن جي خدمتن سان فائدو وٺندا آهن. اها ٽپال، کي صارفين تائين پهچائڻ، شيئن جي ترسيل ۽ دستاويزن کي مڪمل ڪرڻ جي خدمتن لاءِ خودمختيار "پوسٽل سروسز مئنيجمينٽ بورڊ" جي تحت ڪم ڪري ٿو.
پنهنجي روايتي ڪردار کان سواء، ادارو پوسٽل لائف انشورنس ۽ پاڪستان پوسٽ سيونگ بينڪ جهڙيون خدمتون پڻ پيش ڪري ٿو. اهو وفاقي ۽ صوبائي حڪومتن جي طرفان ٽيڪسن ۽ يوٽيلٽي بلن جي ڪليڪشن پوائنٽ طور ڪم ڪندي، پڻ خدمتون ڏئي ٿو.[2]
تاريخ
[سنواريو]- اصل مضمون جي لاءِ ڏسو پاڪستان ٽپال ۽ ڊاڪ جي تاريخ
وچين دور
[سنواريو]مغل سلطنت ۽ سمّا خاندان جي دور ۾ 13 صدي جي شروعات ۾ سنڌ ۾ سنڌو درياءَ جي ڪناري تي هڪ ابتدائي ٽپال جو نظام ترقي ڪئي. ان نظام ۾ ڊوڙندڙ يا "ڊاڪ" (ڊاک) شامل هئا جيڪي هڪ هنڌ کان ٻئي هنڌ خط کڻي ويندا هئا ۽ پوءِ ان کي ايندڙ ڊوڙندڙ کي ڏيندا هئا جيڪو ساڳيو ڪم ڪندو هو.[3] ڊوڙندڙن کي سفر ڪيل فاصلي ۽ خطن جي وزن جي مطابق پئسا ڏنا ويندا هئا. اهو نظام ڏکڻ ۾ ٺٽي کان ڪوٽڙي ۽ حيدرآباد ۽ اتر ۾ سکر تائين وڌايو ويو. اهو نظام بعد ۾ ڏکڻ پنجاب (ملتان ۽ بهاولپور) تائين وڌايو ويو. خطن جي مٽا سٽا ٻن درجن کان وڌيڪ ڊوڙندڙن پاران ٿي سگهي ٿي. ان کان اڳ جو اهي پنهنجي منزل تي پهچي وڃن.
برطانوي دور
[سنواريو]17 فيبروري 1843ع تي مياڻي جي جنگ کان پوءِ، سنڌ ۽ پوءِ سال 1845ع ۾ پنجاب برطانوي ايسٽ انڊيا ڪمپني جي قبضي ۾ اچي وئي. سر بارٽل فريئر 1850ع ۾ سنڌ جو چيف ڪمشنر ٿيو ۽ هن ٽپال جو نظام کي ٽپال لاءِ فاصلي جي سفر کان آزاد سستو ۽ معياري شرح متعارف ڪرائيندي بهتر بڻايو.[4] سال 1851ع ۾ ڊوڙندڙن کي گھوڙن ۽ اُٺن سان تبديل ڪيو ويو جيڪو فائديمند ثابت ٿيو ڇاڪاڻ ته اهو جلدي ۽ ڪارآمد طريقي سان ٽپال پهچائيندو هو ۽ سرڪاري آفيسن ۽ پوسٽ آفيسن کي ڳنڍيندو هو. 1855ع ۾، سنڊي ريلوي (Scinde Railway) اڪثر ٽپال رستن تي قبضو ڪرڻ شروع ڪيو. تنهن هوندي به اُٺ ۽ گهوڙا اڃا تائين انهن علائقن ۾ استعمال ٿيندا هئا جتي ريلوي اڃا تائين نه پهتي هئي.
Middle ages
[سنواريو]During the Mughul Empire and Samma dynasty, an early postal system developed along the banks of the Indus River in Sindh beginning in the 13th century. The system consisted of runners or "dak" (ڈاک) who would carry letters from one point to another and then hand it off to the next runner who would do the same.[5] Runners were paid according to distance traveled and weight of the letters. The system extended from Thatta in the south, through Kotri and Hyderabad and as far north as Sukkur. The system later expanded into lower Punjab (Multan and Bahawalpur). Letters could be exchanged by over two dozen runners before they reached their destination.
British period (1843-1947)
[سنواريو]On 17 February 1843, following the Battle of Miani, Sindh fell to the British followed by Punjab in 1845. Sir Bartle Frere became the Chief Commissioner of Sindh in 1850 and improved upon the postal system by introducing a cheap and standard rate for postage, independent of distance travelled. In 1851, runners were replaced with horses and camels which proved to be beneficial as it quickly and efficiently transported mail, connecting government offices and post offices. In 1855, the Scinde Railway began taking over most mail routes however camels and horses were still used in regions where the railway had not yet reached. By 1886, the North Western State Railway was responsible for transporting most mail up and down the country. The postal system by now had been expanded from Karachi in the south to as far north as Gilgit.
Post-Independence period (1947-present)
[سنواريو]Pakistan Post
1886 تائين، اين ڊبليو اسٽيٽ ريلوي ملڪ ۾ گهڻي ڀاڱي ٽپال پهچائڻ جي ذميوار هئي. هاڻي تائين پوسٽل سسٽم ڏکڻ ۾ ڪراچي کان اتر ۾ گلگت تائين وڌايو ويو هو. * آزادي کان پوءِ وارو دور (موجوده): پاڪستان پوسٽ برطانيه کان آزاد ٿيڻ کان پوءِ تبديل ٿيل پوسٽ آفيس ايڪٽ VI، 1898 تحت قائم ڪئي وئي هئي ۽ 14 آگسٽ 1947 تي ڪم ڪرڻ شروع ڪيو. پي پي سي جي وزارت ۾ پوسٽ ۽ ٽيليگراف جي کاتي جي تحت آئي. * لاهور ۾ پوسٽ ماسٽر جنرل جو دفتر قائم ڪيو ويو. * 10 نومبر 1947 تي. پاڪستان يونيورسل پوسٽل يونين ۾ ان جي 89 هين ميمبر طور شامل ٿيو. 9 جولاءِ 1948 تي. پي پي پنهنجون پهرين پوسٽيج اسٽيمپ جاري ڪيون. 1959 ۾. هڪ ("آل اپ ايئر ميل") اسڪيم متعارف ڪرائي وئي. جنهن ذريعي سڀني خطن کي هوائي نيٽ ورڪ تي اسٽيشنن جي وچ ۾ هوائي طور تي پهچايو ويو. ايسٽ پي (بنگلاديش) اندر ٽپال پهچائڻ لاءِ سيڪورسڪي هيلي ڪاپٽر (پي آءِ اي جا) استعمال ڪيا ويا. جولاءِ 1962 ۾. حڪومت پراڻي کاتي کي ورهايو. ۽ آزاد طور تي پي پي کي وزارت سي جي ماتحت رکيو. جنوري 1987 ۾، ملڪ ۾ يو ايم ايس ("ارجنٽ ميل سروس") متعارف ڪرايو ويو. ۽ اپريل 1987 ۾، ايل پي پي ايس ("مقامي پيڪٽ ۽ پارسل سروس") متعارف ڪرايو ويو.
was established following its independence from Britain under the modified Post Office Act VI, 1898[6] and became operation on 14 August 1947. Pakistan Post fell under the Department of Posts and Telegraph in the Ministry of Communications. The Office of the Postmaster General was established in Lahore.[6] On 10 November 1947, Pakistan joined the Universal Postal Union as its 89th member.[7] On 9 July 1948, Pakistan Post issued its first postage stamps, a set of four stamps commemorating the country's independence. In 1959, an "All-up-Airmail" scheme was introduced by which all letters were airlifted between stations on an air network. Sikorsky helicopters of Pakistan International Airlines were used to deliver mail within East Pakistan.[8] In July 1962, the government bifurcated the old department[9] and independently placed Pakistan Post under the Ministry of Communications. In January 1987, "Urgent Mail Service" was introduced in the country[10] and in April 1987, "Local Packet & Parcel Service" was introduced.[10] On 1 January 1988, five-digit postal codes were introduced nationwide.[10] Between 1 August 1992 to 6 July 1996, the post office was separated from the Ministry of Communications and was made an independent corporation.[11] From 1 December 1992, a new "Overseas Postal Circle" with its headquarters in Islamabad was launched, to streamline foreign mail. Prior to the Islamabad facility, all international mail was received and sent through Karachi. Between 2006 and 2007, mail was sent using 19 domestic airports including Chitral, Karachi, Lahore, Moenjodaro, Multan and Skardu.[12] During the same period, four international airports were also used: Islamabad, Karachi, Lahore and Peshawar.[12] In 2007, the Pakistan Post embarked on a new vision which included a logo change. On 3 November 2008, the department was placed under the postal division of the newly created Ministry of Postal Services.[13] Senator Israr Ullah Zehri was appointed its first minister.
خدمتون
[سنواريو]تربيت
[سنواريو]ڊجيٽل فرنچائز پوسٽ آفيسون
[سنواريو]آمدني
[سنواريو]پڻ ڏسو
[سنواريو]- ٽپال
- ٽپال جي تاريخ
- اٺاڻي ٽپال
- پاڪستان جي ٽپال جي ٽڪيٽن ۽ ٽپال جي تاريخ
- پاڪستان جا پوسٽل آرڊر
- پاڪستان جي پوسٽل ڪوڊ جي فهرست
- پاڪستان جي ٽپال ٽڪيٽن تي ماڻهن جي فهرست
ٻاهريان ڳنڍڻا
[سنواريو]
حوالا
[سنواريو]- ↑ "Pakistan Post Office Department", Pakpost.gov.pk, حاصل ڪيل 3 March 2022۔
- ↑ "Pakistan Post Office Department - About us", Pakpost.gov.pk, حاصل ڪيل 3 March 2022۔
- ↑ "The American Journal of Philately", New York Philatelic Society, 3 March 1890 – ذريعي وٽان Google Books۔
- ↑ "The American Journal of Philately", New York Philatelic Society, 3 March 1890 – ذريعي وٽان Google Books۔
- ↑ "The American Journal of Philately", New York Philatelic Society, 3 March 1890 – ذريعي وٽان Google Books۔
- ↑ 6.0 6.1 50 Year of Pakistan, Volume I Summary, FBS, Statistics Division, GoP, Islamabad 1998 Pg 155
- ↑ 50 Year of Pakistan, Volume I Summary, FBS, Statistics Division, GoP, Islamabad 1998 Pgs 155
- ↑ Karapex '87 Stamp Exhibition souvenir. Organised by Pakistan Philatelic Society, Karachi pg 11.
- ↑ 50 Year of Pakistan, Volume I Summary, FBS, Statistics Division, GoP, Islamabad 1998 Pg 156
- ↑ 10.0 10.1 10.2 50 Year of Pakistan, Volume I Summary, FBS, Statistics Division, GoP, Islamabad 1998 Pg 157
- ↑ 50 Year of Pakistan, Volume I Summary, FBS, Statistics Division, GoP, Islamabad 1998 Pgs 157–158
- ↑ 12.0 12.1 Major Traffic Flow by Airports during 2006–07 Pakistan Civil Aviation Authority. Retrieved 23 August 2010.
- ↑ Year-Book-2007-08. Islamabad: Government of Pakistan, Privatisation Division. May 2008. http://www.privatisation.gov.pk/Year%20Book/Year-Book-07-2008-Final.pdf. Retrieved 3 March 2022.