ديوناگري اسڪرپٽ
(ديوناگري کان چوريل)
| ديوناگري देवनागरी | |
|---|---|
 ديوناگري رسم الخط (حروف علت مٿان کان ۽ حروف صحيح ھيٺان کان چنداس اکرن ۾ ڏيکاريل)]]. | |
| قسم | |
| ٻوليون | انگيڪا, اوڌي, ڀيلي, ڀوجپوري, بوڊو, ڇتيسڳڙھي, ڊوگري, گرھوالي, ھريانوي, ھندي, ڪشميري, ڪونڪاني, مگاھي, ميٿلي, مراٺي, منداري, نيپالي, نيوار, پالي, راجھستاني, سنتالي،سنسڪرت, سنڌي ۽ ٻيون کوڙ |
زمانو |
شروعات واري لکت:پھرين صدي عيسوي [1] موجودہ نموني واري لکت:ڏھين صدي عيسويءَ کان شروع ٿي [2][3] |
مادري نظام |
پروٽوسائينائٽ [a] |
Child systems |
گجراتي مودي |
Sister systems |
گرومکي, نندي نگري |
| لکت پاسو | کاٻي کان ساڄو |
| آئي ايس او 15924 | Deva, 315چار اکرن وارا آئي ايس او 15924 رسم الخط |
يونيڪوڊ عرفيت |
Devanagari |
| U+0900–U+097F Devanagari, U+A8E0–U+A8FF Devanagari Extended, U+1CD0–U+1CFF Vedic Extensions | |
[a] The Semitic origin of the Brahmic scripts is not universally agreed upon. | |
ديو ناگري رسم الخط___(Dev Nagri Script):
برھمي لپيءَ مان ترقي ڪري جڙيل رسم الخط. ديوناگري رسم الخط صدين کان ھندو مذھب جو مقدس خط رھيو آھي. ڪيترائي مذھبي ڪتاب ۽ سنيھا ھن رسم الخط ۾ لکيل آھن. گڏيل ھندستان، ايشيا ۾”ننڍي کنڊ“ (Sub continent) سان مشھور آھي، ھن پوري خطي ۾ صدين کان سنسڪرت ڌرمي زبان ۽ ديو ناگري ڌرمي رسم الخط رھيو آھي. ديو ناگري رسم الخط ھميشه کاٻي کان ساڄي طرف لکيا ويندا آھن. مرليڌر جيٽلي مطابق سڄي ”ڀارت ۾ ۽ ڀارت کان ٻاھر پڻ، ٻين ڪئين ملڪن ۾ ديوناگري لپيءَ جي ڦھلاءِ جو مکيه سبب اھو آھي تھ اھا مڪمل طور تي سائنسي سرشتي واري آھي. ھن لپيءَ ۾ ماترائن جو استعمال لازمي ھئڻ ڪري لکيل ٻوليءَ ۽ ڳالھائڻ جي ٻوليءَ جي روپ ۾ گھڻي ۾ گھڻي مشابھت آھي. [4]
حوالا[سنواريو]
- ↑ حوالي جي چڪ: Invalid
<ref>tag; no text was provided for refs namedgazett - ↑ Isaac Taylor, History of the Alphabet: Aryan Alphabets, Part 2, Kegan Paul, Trench & Co, صفحو. 333, ISBN 978-0-7661-5847-4,
... In the Kutila this develops into a short horizontal bar, which, in the Devanagari, becomes a continuous horizontal line ... three cardinal inscriptions of this epoch, namely, the Kutila or Bareli inscription of 992, the Chalukya or Kistna inscription of 945, and a Kawi inscription of 919 ... the Kutila inscription is of great importance in Indian epigraphy, not only from its precise date, but from its offering a definite early form of the standard Indian alphabet, the Devanagari ...
- ↑ Salomon, Richard (1998). Indian epigraphy: a guide to the study of inscriptions in Sanskrit, Prakrit, and the other Indo-Aryan languages. South Asia research. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-509984-3.
- ↑ .ڪتاب:ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛مرتب: مختيار احمد ملاح؛پبلشر:سنڌ لئنگئيج اٿارٽي